Idą, idą pancry na „Wujek”

Manifest, Wujek, Piast, huta Baildon, Huta Katowice.....

To te najbardziej znane miejsca, a przecież to zaledwie drobna cześć. Także uczelnie, które stały wtedy w strajku, z uczelni studenci biegli do zakładów pracy....

Śląsk stanął do walki. I walczył jeszcze ponad dwa tygodnie, kiedy reszta kraju, już dawno spacyfikowana, próbowała jakoś dostosować się do nowej sytuacji.

Kiedy kard. Glemp wzywał do uspokojenia , a ludzie za zezwoleniem władzy szli na Pasterkę, górnicy Piasta nadal siedzieli pod ziemią....

Najwięcej ofiar, najwięcej pobitych, internowanych, aresztowanych. Kiedy do Białołęki zajeżdżał sam Prymas, a za nim paczki żywieniowe na Święta, ludzie na Śląsku nadal szukali swoich bliskich, nadal brak było wiadomości, gdzie kto jest i czy w ogóle jeszcze żyje.

Jak dzisiaj słyszę te brednie RAŚ, te idiotyzmy o narodzie śląskim, ulubieńca GazWybu pisarza Twardocha, co to „pierdoli” Polskę (a w 1981 miał raptem dwa latka), sklerotycznego komucha Kutza i innych palantów, to mi się nóż w kieszenie otwiera!

Zapomnieliście już wszystko? Zapomnieliście, o co wtedy chodziło? Czy na Wujku, Piaście czy Baildonie ktoś się wtedy pytał, który Ślązak, a który nie? A może pytaliście po więzieniach czy aresztach? To nie było ważne, choć przecież każdy wiedział, kto skąd jest – ważna była solidarność, ta zwykła, ludzka. Ważne było, żeby wytrzymać, nie skrewić, nie dać się podejść, złamać.

Niech szlag trafi zarówno komuszych starców, jak i durnych gówniarzy! Niech szlag trafi wszystkich „zagłaskiwaczy”, mądralińskich, co to „szukają racji środka”!

Nie było żadnego środka – był naród, który tęsknił do wolności i normalności i byli zdrajcy, okupanci, którzy wydali wojnę Polakom i zabili ich marzenia i wiarę w siebie.

Dzisiaj patrzę na kijowski Majdan i widzę Śląsk z grudnia 1981.

I jestem dumna z tego że też tam wtedy byłam! I życzę tym z Majdanu jak najlepiej – bo oni dziś mają swoje dni prawdy i dumy.

Śląsk zdał egzamin z patriotyzmu nie tylko w powstaniach, czy w czasie II wojny, zdał go całkiem niedawno, zaledwie 32 lata temu – nie zapominajcie o tym, wy wszyscy, którzy tu mieszkacie razem o tylu już lat. Nie dajcie się podzielić.