Tę notkę napisałam w kwietniu. I zostawiłam jako szkic, bo uznałam, że i tak nikt nie załapie, o co mi znowu chodzi. Inspiracja tutaj > http://syzyfoptymista.salon24.pl/704680,kosciol-chce-wysadzic-rzad-prawa-i-sprawiedliwosci#comment_11401907
Był sobie człowiek zwany Judaszem Iskariotą. Był jednym z Dwunastu, wybranym, mało tego – cieszył się dużym zaufaniem, bowiem zajmował się sprawami finansowymi, czyli mówiąc dzisiejszym slangiem – trzymał kasę ekipy, a nie było to w tamtej sytuacji łatwe zadanie.
Iskariota, czyli wg tłumaczenia z hebrajskiego > „mąż kariocki”. Istnieją dwie hipotezy co do tego przydomka, jedna mówi, że Judasz pochodził z miasta Keriot, druga – że to skrót od słowa sicarius, oznaczającego członka radykalnej grupy zelotów, czyli członków stronnictwa dążącego do obalenia siłą władzy Rzymu nad Izraelem.
Wedle tej drugiej hipotezy Judasz miał wydać Jezusa nie dla pieniędzy, bo nie stanowiły one żadnej znaczącej sumy – tylko po to, żeby zacząć powstanie.
Judasz szczerze wierzył, że Chrystus jest Mesjaszem przepowiedzianym przez proroków, a skoro tak, to było dlań oczywistym, że Mesjasz nie da się aresztować, zrobi cud, poderwie naród i zwycięży wroga - dla Judasza Zmartwychwstanie było równoznaczne z obiecanym przez proroków zmartwychwstaniem Izraela.
A sytuacja była znakomita politycznie - wielkie tłumy zebrane na święto Paschy i witające Chrystusa entuzjastycznie kilka dni wcześniej, do tego uwięziony Barabasz, podobno też zelota i to jeden z przywódców (Sanhedryn zwalczał ich wszelkimi możliwymi środkami), a którego przy okazji dałoby się ocalić. Wszystko zapowiadało zwycięstwo, to była wyjątkowa okazja, a Judasz chciał być tym najwierniejszym, iskrą, która rozpali płomień chwały!
Mnie się podoba ta hipoteza, bo dobrze wpisuje się w ciąg zdarzeń > oto inteligentny, odpowiedzialny, oddany sprawie działacz, który chce „pomóc” Mesjaszowi w wypełnieniu proroctw i wymyśla bezbłędny, jego zdaniem, sposób na pokazanie siły Jezusa i realizację jakże oczekiwanego, przepowiadanego odrodzenia narodu.
A przecież Jezus ostrzegał, przepowiadał zburzenie Jerozolimy – niestety, nie dotarło do głowy rozpalonej wielkim dziełem. Kiedy Judasz zrozumiał, jak bardzo się pomylił w swoich planach, z rozpaczy popełnił samobójstwo.....*
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Piłat powiedział do Jezusa: Czy Ty jesteś Królem żydowskim?
Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?
Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.
Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem?
[Odpowiedział Jezus:] Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.
Dzisiaj świat stał się areną bitwy o życie. Trwa walka między cywilizacją życia a cywilizacją śmierci. Dlatego tak ważne jest budowanie «kultury życia»:
tworzenie dzieł i wzorców kulturowych, które będą podkreślały wielkość i godność ludzkiego życia; Św. JP II - Kalisz, 4.06.1997
Trudno jest dawać świadectwo prawdzie - dzień po dniu, pozornie bez widocznych efektów, z mozołem tworzyć owe dzieła i wzorce kulturowe. Jakże łatwo, wzorem Judasza, ulec pokusie, wykorzystać chwilę, przewagę polityczną, właściwy moment - do wprowadzenia Królestwa w życie zaraz, natychmiast, skoro jest okazja. I pognębić tych wstrętnych pogan!
A o zburzeniu Jerozolimy lepiej nie pamiętać....
Notkę dedykuję wszystkim, którym się wydaje, że można ot tak, zmianą zapisu prawa zmienić postać świata. I którzy zapominają, jak łatwo jest podburzyć tłum.
---------------------------------------
*To o wiele bardziej logiczne tłumaczenie, niż godny zaufania skarbnik, który nagle głupieje i łasi się na 30 srebrników.
